Timbavati - Swaziland

Gisteravond hebben we tijdens de Game Drive nog een aantal fraaie dieren gezien. Na enige tijd te hebben gereden en niets te hebben gezien, zag ik opeens aan de kant van de weg iets bewegen, toen Andre topte, schrok het beest op en bleek het een luipaard te zijn. Hoe bijzonder is dat, dit was de laatste van de Big Five die we nog niet hadden gezien. Het schijnt best bijzonder te zijn om alle vijf van de Big Five te zien.
Nadat we een korte break hadden gehad met wat te eten en te drinken zijn we nog weer teruggekeerd naar de plek waar de leeuw en zijn prooi lagen.
Omdat het al akelig donker was, scheen Andre met zijn grote nachtkijker naar de plek. We zaten er angstig dicht bij dit keer. De leeuw lag op zijn rug te slapen en was volledig ontspannen. Na een minuut of vijf werd hij wakker, keek wat om zich heen, stond op en strekte zich uit. Vervolgens ging hij naar zijn prooi en begon te eten. Deze leeuw was namelijk helemaal niet zo hongerig. De ranger had verteld dat zijn buik al aardig bol stond, van een eerdere vangst. Echter een leeuw weet nooit wanneer zijn volgende maal komt, dus zal elke mogelijkheid die hij krijgt, grijpen en vandaar dat hij ook aan deze prooi begon te eten.
Het gekraak van botten en het feit dat hij zijn volledige kop in het karkas stak was toch wel een aardig raar gezicht, dan besef je je dat dit dus echt de natuur is.
Tijdens de ochtend Drive van vandaag hebben we nog Afrikaanse wilde honden gezien. Ook dat is heel bijzonder, want daar leven maar 300 stuks van in heel het Krugerpark. So we were lucky again. Naast de Big Five, nu the magnificant Seven: the bige five plus de cheeta en de wilde hond.
Omdat we vandaag een trip van 500 kilometer voor de boeg hadden, hebben we een korte ochtend Game Drive gehad en zijn om 9 uur vertrokken. Onderweg hebben we niet geluncht en dat was maar goed ook. We moesten om 17.00 uur uiterlijk op de volgende plek aankomen en dat is ons net gelukt. We zijn nu in Swaziland.

Ongeveer 500 kilometer over tweebaanswegen in deze landen is bepaald geen sinecure. Swaziland is een uitgestrekt, leeg en kaal land met schitterende vergezichten. Het is armoedig en er lopen veel geiten, koeien en ezels langs de weg en uiteraard mensen. Het is dus goed uitkijken geblazen. Swaziland kent maar een heel klein stukje snelweg, dus het grootste gedeelte rij je hier over tweebaanswegen, langs dorpjes en stadjes.
We overnachten vandaag in Milwane in een BeeHive, een ronde koepel gemaakt van riet lijkend op een bijenkorf. In it park lopen de dieren zo langs je slaapverblijf. Het is geen Big Five Park, dus er lopen met name veel impala’s, nyala’s n wrattenzwijnen rond. Best grappig.
Omdat we zo laat zijn aangekomen en morgen door moeten naar Hluhluwe Imfozi in Zuid-Afrika hebben we verder geen tijd hier in de omgeving meer rond te kijken.

Wat ons nog wel is opgevallen is de verering van de koning van het land. Swaziland is namelijk een koninkrijk. Waar je ook bent, tankstation, restaurant of een andere plek, overal hangt hier de foto van de koning aan de muur, daarnaast hangt de koningin-moeder en daarnaast de foto van de president van het land. De koning hangt het hoogst, de president het laagst.